Rouw

Nu het stof eindelijk gaat liggen en het leven een soort van ritme heeft gevonden laat mijn onderbewuste andere gevoelens naar boven komen. Ze ploppen op als zuurstofbelletjes, zelden op een gewenst moment. Er is tijd om te verwerken lijkt het. Puur praktisch is dat...

Lief Kind

(tekst van enige tijd geleden) Lief kind, ik zie je. Ik zie je staan. Hoe je benoemt dat je me wilt slaan, de pijn in je ogen, in je hart. Jij weet ook niet meer wat nu, klem tussen twee ouders. Je voelt de afkeuring om van beiden te houden, gaat over al je grenzen...
Hoe ga ik dit zeggen?

Hoe ga ik dit zeggen?

Al een tijd lang hing het als een soort wolk boven mijn hoofd. De wetenschap dat ik met de kinderen ‘moest’ bespreken dat dat wat bij ons gebeurde huiselijk geweld en/of psychisch geweld heet. Moet dat? Nee dat moet niet. Ik geloof er sterk in dat het...

Waar er twee vechten…

Naarmate het loskoppelen langer geleden is lijkt mijn geest steeds wat meer open te gaan voor wat er is gebeurd. Er komen nieuwe inzichten voorbij, nieuw voor mij of nu pas zichtbaar voor mij. Gebeurtenissen krijgen woorden, labels, context. Dat is niet iets waar ik...
Vragen stellen.

Vragen stellen.

Als het niet gaat zoals het moet, moet het soms zoals het gaat. Zo komen de hulpverleners in mijn leven. Mensen met passie, overtuiging, opleidingen en werkervaring. Die bij het kennismaken allemaal dezelfde vragen stellen. Ik begrijp dat. Weten is begrijpen,...