Rouw

Nu het stof eindelijk gaat liggen en het leven een soort van ritme heeft gevonden laat mijn onderbewuste andere gevoelens naar boven komen. Ze ploppen op als zuurstofbelletjes, zelden op een gewenst moment. Er is tijd om te verwerken lijkt het. Puur praktisch is dat...

Lief Kind

(tekst van enige tijd geleden) Lief kind, ik zie je. Ik zie je staan. Hoe je benoemt dat je me wilt slaan, de pijn in je ogen, in je hart. Jij weet ook niet meer wat nu, klem tussen twee ouders. Je voelt de afkeuring om van beiden te houden, gaat over al je grenzen...

Woorden die verschil maakten (1)

In het moeizame, pijnlijke vervolg van de loskoppeling kwamen er veel mensen voor bij. Experts volgens de systemen. Opvallend was dat de experts veel woorden hadden, woorden waarin ze elkaar herhaalden. In willekeurige volgorde schrijjf ik hier over woorden die me bij...
Wat helpt?

Wat helpt?

Is er iets wat helpt, iets wat het makkelijker zou maken, wat verlicht, wat verschil maakt? Na al deze tijd blijft dat een vraag waar ik niet makkelijk een antwoord op geef. Ik denk ook zeker dat hier geen universeel antwoord op is. Want wat helpt hangt af van zoveel...
Hoe ga ik dit zeggen?

Hoe ga ik dit zeggen?

Al een tijd lang hing het als een soort wolk boven mijn hoofd. De wetenschap dat ik met de kinderen ‘moest’ bespreken dat dat wat bij ons gebeurde huiselijk geweld en/of psychisch geweld heet. Moet dat? Nee dat moet niet. Ik geloof er sterk in dat het...